Apa Ajelah Mereka Nih

~ assalamualaikum ~

Esokkan cuti Thaipusam, jadi bolehlah nak update belog kejap! Dah lamakan tak update belog nih sebabnya sekolah dan banyak kerja kena buat. Jadi banyaklah cerita nih. Hehe okeh biar minah senget mula cerita erhh, minah senget suka bercerita nih. Yelah minah sengetkan banyak idea sampaikan kadang kadang tuh tak boleh berhenti bercerita. Kesian orang yang kena dengar minah senget bercerita. Erhh sibuk jek minah senget, tepi tepi biar saya yang cerita.

Sabtu minggu lepas ada Program Jalinan Mesra Antara Pengetua Dan Ibu Bapa Pelajar KRK (Kelas Rancangan Khas). So, nak tak nak kenalah pergi sebabnya kehadiran wajib. Tambahan lagi ada slot AKUJANJI (dimana muridmurid kelas KRK perlu membaca ikrar) . Memandangkan papa kena pergi Hong Kong, alonglah jadi mangsa kena hadir program tuh. Hehe sekejap jek, pukul 8 pagi sampai 10 pagi. Habis jek program tuh, kami berdua pun balik rumah mama kat Nilai.

Semalam petang (Selasa) pula ada latihan MERENTAS DESA. Seriously penat sangat. Balik tuh pula nak kena siapkan pembentangan BM. Tapi seronok okeh, dapat lari ramai ramai dengan kawan kawan semua *cehh padahal jalan jek* hehe. Okeh nih nak cerita pasal tajuk kat atas tuh, dalam minggu nih macam macam karenah kawan kawan. Hehe masa Ting.2 dulu, kat kelas saya cuma ada 2 orang jek pelajar lelaki Melayu. Saya paling rapat dengan Nazrie (kawan baiklah) mungkin sebab kami pernah duduk sebelah menyebelah dalam kelas dan saya selalu selamatkan dia bila dia tak siapkan kerja.

Hehe tapi bila masuk Ting.3, ada seorang lagi pelajar lelaki Melayu dalam kelas tuh iaitu Shahrul. Masa dia mula mula masuk dulu, saya tak berapa rapat sangat tapi sejak kebelakang nih kami agak rapat (sebagai kawan sekelas yea). Semalam waktu kelas Sains, kami duduk sebelah, lepas tuh masa cikgu kena keluar dan tinggalkan kerja, kami berborak pasal Harry Potter. Haha duadua hantu Harry Potter. Memang bestlah! Tiba tiba Nazrie bising kata saya dah lupa dia bila ada kawan baru. Ahh sudah!

Bila nak balik ke kelas semula, Shahrul ajak jalan sekali sebab tak habis ceritakan. Nazrie dah buat muka bengang jek. Lepas tuh waktu kelas Geografi, Shahrul panggil minta ajarkan. Bila pergi tempat dia, tiba tiba Syafiqah pun panggil, cakap kat dia sekejap jek sebab tak habis ajar Shahrul lagi, tak pasal pasal Nazrie bising ' Weyhh Shahrul, dulu Fadhilah tuh rapat dengan aku tau!'. Haa satu kelas bising bila jadi macam tuh, tuan empunya badan dan pening dah!

Bila petang pergi latihan Merentas Desa, Syafiqah (kawan baik perempuan) tak tahu nak tinggal purse kat siapa. Waktu tuh pula ternampak Shahrul bawa beg, jadi letak jelah dalam beg diakan. Bila dah habis Merentas Desa, carilah Shahrul. Cari punya cari tak jumpa, no choice kenalah tanya Nazrie dan Asyraf. Haha time nih Asyraf kata saya dah tak cari orang lain, cari Shahrul jek. Weyhh sengal ahh, orang nak purse Syaf lah!

Hari nih makin rancak pula, orang sebelah Shahrul tak datang plus kami (Saya, Shahrul, Syafiqah dan Sesha) ada pembentangan BM. Jadi Shahrul ajaklah duduk sebelah dia. Sementara tunggu cikgu datang, saya bincanglah serba sedikit apa yang nak dikatakan waktu pembentangan. Lepas tuh Nazrie datang dan terdengar Shahrul sebut pasal abang dia. Nazrie pun tanya

Nazrie : Abang kau sekolah mana?

Shahrul : Sekolah SAAS

Nazrie : Dah tuh asal kau sekolah sini pula?

Syafiqah (tibatiba menyampuk) : Biarlah dia nak sekolah mana pun

Tiba tiba

Nazrie : Asallah kau tak sekolah kat SAAS, tengok sekarang
nih kau dah rampas Fadhilah daripada aku.

Wahh ayat mamat nih macam minah senget nih makwe dia jek! Haha serius tak percaya dia boleh cakap macam tuh. Shahrul pun muka dah lain. Bila kumpulan kami buat pembentangan, saya pun macam biasalah paling talkative sekali. Bila saya habis cakap, mereka beri tepukan *bangga kejap*. Nazrie dah siap sedia nak lancarkan perang ' Alah kalau takde Shahrul mesti tak boleh buat' . Wahh agak agak arr nak sakit hati pun, takyahlah saya pun kena sekali.

Waktu tampal pembentangan Shahrul tanya ' Asal Nazrie tuh bengang sangat kau cakap dengan aku? Dia minat kau ke?' . Macam biasa yang paling suka menyampuk mestilah Syafiqah. Dia balas balik 'Taklah, dorang berdua nih rapat sejak dulu lagi. Nazrie jeles dengan kau'. Shahrul gelak jek, saya pula hahh geleng kepala jeklah!Aduhh kalau lelaki merajuk mak aihh mengadanya. Entah apa masalah mamat tuh. Takpe takpe nanti pandailah saya pujuk. Hehe seronok layan kawan kawan nih, kadang kadang tuh peninglah juga. Tapi sentiasa ingat, setiap persahabatan ada batasan terutama sekali dengan lelaki :)

BUAT BAIK DENGAN SEMUA ORANG

Boleh Ke?

~ assalamualaikum ~

Hello hello maaf lama tak update belog! Busy sangat sangat dengan sekolah. Banyak kerja sekolah, macam biasalah tuh. Lepas tuh, setiap hari Sabtu ada jek hal kena pergi sekolah. Aduss penat okehh tapi demi sekolah, ku gagahi juga! Hehe sudah sudahlah berdrama. Bila suruh masuk pementasan tahu pula kecut. Hee maaf melalut pula. Okeh okeh balik pada tajuk di atas..

Kenapa saya tanya BOLEH KE? Haa nihlah nak cerita, sebenarnya cerita lama tapi biarlah, nak cerita juga. Nak juga, nak nak nak *sambil hentak kaki macam budakbudak*. Hmm, waktu Darjah 6 saya jadi Ketua Pengawas. Bila cikgu umumkan jek, ada yang bertepuk tangan tanda gembira. Terima kasih kepada sesiapa yang sokong sebab saya adalah Ketua Pengawas perempuan yang kedua pernah ada dalam sekolah tuh.

Tapi tetap ada juga yang tak sokong. Saya tak kisah asalkan tak ganggu hidup saya. Cuma agak terasa hati dengan keluarga sendiri. Baiklah, main point kat sini bukan untuk malukan keluarga sendiri. Hanya nak ceritakan jek. Mereka menyokong (mungkin) tapi tetap juga ada kata kata yang buat saya kecil hati. Walaupun saya baru 12 tahun, saya boleh fikir tentang sesuatu itu. Saya berusaha terus untuk sampai ke tahap tuh. Bila saja dilantik jadi pengawas, saya janji akan buktikan yang terbaik dan kalau boleh nak jadi Ketua Pengawas.

Sebab utama saya nak buktikan semua tuh ialah kerana saya nak tutup mulut mereka mereka yang selalu memandang rendah pada saya. Mereka selalu mengatakan saya anak manja, apa pun tak boleh buat. Haa itulah sebabnya! Akhirnya saya berjaya buktikan tapi masih ada yang berkata kata. Ada juga yang cakap ' Elehh dia jadi ketua pun sebab kuat membodek' , ' Erhh betul ke cikgu tuh, mana tahu salah pandang', ' Kamu jadi Ketua Pengawas? Gila ke apa cikgu kamu tuh' dan macam-macam lagilah.

Saya pekakkan telinga sebab buat apa saya nak marah atau kecohkan, apa mereka cakap semua tuh tak betul. Tak tahulah apa perspektif mereka pada saya. Yang penting saya tahu diri saya. Ada seorang hamba Allah nih, memang dari kali pertama saya masuk sekolah tuh dia tak sukakan saya. Sampaikan bila saya dipilih jadi Ketua Pengawas, dia boleh kata 'Kau tahu tak, aku sepatutnya yang jadi KP sebab aku anak cikgu dan aku paling lama sekolah kat sini (waktu Darjah 3 baru saya sekolah situ)'. Dengan dia sikit pun saya tak terasa hati, nak tahu kenapa? Dipilih jadi KP atau apa apa jawatan sekalipun cikgu tak tengok kamu nih anak siapa. Selagi mampu menjalankan tugas, dia yang dipilih.

Selama 4 tahun berturut-turut saya dipilih jadi Pengawas Terbaik dan akhirnya jadi Ketua Pengawas. Tentang hal kaki bodek segala, saya nak jelaskan, selama setahun pikul tanggungjawab, hampir semua kerja saya buat sendiri sampaikan gulung wayar lepas perhimpunan rasmi pun saya buat. Bukannya jadi ketua nih boleh senang senang jek arah orang, hampir semua saya yang kena buat. Tiap kali perhimpunan rasmi, kami AJK tertinggi akan bergilir-gilir jadi MC tapi awal tahun jek guna sistem giliran. Sampai pertengahan, tiap tiap minggu saya jadi MC. Bila suruk PKP, S/U atau Bendahari, macam macam alasan diterima.

Alhamdulillah, akhir tahun saya dipilih menjadi Tokoh Pelajar Perempuan. Waktu tuh segala apa yang mereka katakan, segala kerja/tanggungjawab yang perlu dibuat, hilang macam tuh jek. Bila cikgu bacakan biodata saya, terasa bangga sangat. Berbaloi usaha saya selama nih. Berjaya buat mama papa bangga dengan saya. Itu niat asal saya, saya nak banggakan mereka. Biarlah apa orang lain kata. Yang penting saya dah pun berjaya.

Sekarang nih, saya nak buktikan lagi yang saya mampu banggakan mereka untuk kedua kali! Banyak pengalaman dan pengajaran yang saya timba waktu tuh. Bila karang cerita nih, serta merta rasa bangga balik! Wohh bukan senang okehh jadi KP perempuan, lagi lagi orang bawahan kita lelaki. Nasiblah minah senget nih suaranya memang kasar kalah laki. Berkat hari hari memekik kat rumah suruh adik mandi. Hehe bila masuk sekolah menengah, jawatan pengawas tuh tetap disandang. Alhamdulillah...

JADILAH DIRI SENDIRI DAN USAH PEDULI DENGAN APA ORANG KATA ASALKAN KAMU TAHU KEMAMPUAN DIRI KAMU SENDIRI!

Minggu Pertama Sesi Persekolah

~ assalamualaikum ~

Seperti semua sedia maklum, dah pun seminggu sekolah. Sangat seronok tahun nih walaupun saya perlu menghadapi PMR! Wah wah, takut nih. InsyaAllah boleh * hee nak sejukkan hati nih * . Baiklah, entri kali nih nak cerita pasal persekolahan saya. Hee bajet jek macam ada yang nak baca. Tak apa tak apa saya suka dan senang hati nak cerita pada semua. Hehe perasannya :)

Hmm, macam biasa setiap persekolahan akan bermula pada hari Isnin iaitu 3 Januari 2011. Hari tuh memang kelam-kabut sangat, yelah bila mula masuk sekolah, pelajar sibuklah nak berceritakan. Lepas tuh dah cuti sebulan lebih, senang jek lupa disiplin sekolah. Pengawas pula masa-masa tuh barulah nak bagi tugas. Haa lepas tuh mulalah sesi pekik-memekik suruh masuk barisan. Bayangkan 100+ suara pengawas lawan dengan hampir 2000 pelajar dalam dataran perhimpunan yang bergema tuh.

Uishh nak tercabut anak tekak nih haa! Student lain mungkin senang sebab dah tahu kelaskan. Bagi pelajar Tingkatan 1 pula, walaupun dua kelas jek ( sesi pagi hanya pelajar KRK sahaja bagi Ting. 1&2 ) masih kalut lagi. Ada jek yang nama kat kelas sebelah tapi duduk kat kelas lagi satu. Bila kita suruh pindah, habis-habisan menafikan. Ahh suka hatilah, bila dah kena panggil dengan cikgu, pandai-pandailah jawab yea :)

Hari-hari lain berlalu seperti biasa. Sangat sangat seronok belajar sampaikan boleh ternganga dengar penerangan cikgu. Alhamdulillah ada perubahan untuk tahun nih. Hari Khamis dan Jumaat pula sebelum rehat sangat sibuk dengan mesyuarat kokurikulum. Bermula hari Khamis dengan mesyuarat Kelab/Persatuan dan disambung dengan mesyuarat Unit Beruniform. Hari Jumaat pula mesyuarat Permainan dan Rumah Sukan.

Bagi Kelab/Persatuan, setiap pengawas diwajibkan mengambil Pencegah Jenayah dan boleh memilih satu lagi. Tapi saya hanya ambil yang wajib sahaja, jadi bila kena pilih satu lagi. Aduhh tak tahu nak pilih apa! Jadi jumpa dengan guru kelas, beliau mengatakan Bahasa Melayu tak ada pelajar dari kelas saya. Nasiblah dah tak ada pilihan sebab yang lain semua dah penuh.

Untuk Unit Beruniform pula, saya memilih Puteri Islam. Sungguh kata tak pernah terlintas pun nak ambil Unit tuh tapi sebabkan Unit lama iaitu PBSM sudah pun dibanjiri dengan kaum Cina yang amat ramai, terpaksalah tuan puteri angkat kaki * cehh 'Tuan Puteri' * hehe.. Permainan sangat sangat kelakar kerana saya memilih Bola Lisut @ Sofbol tetapi ahli permainan cuma ada 20 orang jek. Kenapa jadi macam nih? Sebabnya permainan nih baru sahaja ditubuhkan tahun nih. Along saya main sofbol dulu, alaa macam baseball cuma bat dia agak ringan sikit berbanding baseball.

Rumah Sukan sudah ditetapkan iaitu HIJAU ! Hehe okehlah, seronok juga walaupun tak berapa kenal ahli-ahli yang lain. Cuma tak berapa setuju dengan Pengerusi tahun nih. Adalah cerita zaman dahulu kala. Wah sangat penat okehh minggu nih. Tak pernah pernah tidur lepas balik sekolah boleh pula tidurkan. Sungguh penat wohh ! Mungkin juga sebab dah lama cuti, bila nak tune in balik agak payahlah juga. Tak pe tak pe baru minggu pertama! Tapi minggu pertama pun kerja sekolah punyalah banyak. Haishh tak pe, bersusah dahulu bersenang kemudian.

Hmm, zaman persekolahan memang menyeronokkan. Lemahnya nak kena bangun pagi ataupun kena buat kerja rumah jek. Lain-lain tuh seronok jek! Tambahan lagi kalau orang tuh macam saya, kat rumah kena tinggal sorang-sorang. Mesti happy jek bila dapat kumpul ramai-ramai. Hehe ingat nih gathering ke apa. Teehee biarlah!

Oh yea, kalau ada jek yang tertanya-tanya, apahal pula minah senget nih makin lama makin skema ayat dia. Ini semua perlu dilakukan untuk meningkatkan tahap penulisan saya. Selain persediaan untuk PMR. Hekk boleh pula macam tuh kan. Tapi masih ada beberapa perkataan yang tak sesuai/ boleh digunakan dalam karangan. So that it, nanti-nanti kalau rajin atau takde kerja, akan saya update belog nih!

HARAP MAAF KALAU BOSAN

TERIMA KASIH KERANA MEMBACA

13 Perkara Tentang Saya

~ assalamualaikum ~

- PERINGATAN AWAL -

Jikalau melihat sahaja pada tajuk, terus tak berkenan.

TOLONG JANGAN BACA!

1. Saya sangat sayangkan keluarga saya. Mereka adalah harta paling berharga. Nak kutuk saya, saya tak kisah tapi jangan sesekali libatkan mereka kerana mereka tidak ada kena mengena dalam apa jua yang berlaku antara saya dan kamu!

2. Terlalu minat mengumpul novel, komik dan segala macam lagi bahan bacaan. Maknanya, SAYA SANGAT SUKA MEMBACA!

3. Gemar menonton VCD atau DVD apabila ada masa lapang. Tak akan bosan walaupun dah tengok cerita tuh 50 kali.

4. Saya berkawan dengan beribu orang tapi sekali buat saya marah/benci, selamanya saya kan marah/benci kamu!

5. Saya tegas dalam pendirian saya. Dalam erti kata lain, saya DEGIL dan KERAS HATI. Andai saya yakin perkara itu betul, jangan harap saya akan ubah keputusan tuh. Tapi masih boleh dibawa berunding :)

6. Sangat tidak berkenan dengan orang yang suka cakap-cakap belakang. Kalau ada rasa tak puas hati pada saya, sila jumpa terus pada saya. Saya akan berubah kalau apa yang kamu kata itu betul.

7. Mudah peramah tapi kalau orang tak kenal, mereka kata muka saya sombong. Haishh, bnarkah? Mungkin..

8. Kawan baik saya adalah lelaki. Haha tak salahkan?

9. Menggemari sukan bola sepak kerana takdir saya dilahirkan dalam keluarga ramai lelaki. Tambahan lagi, ada di antara pemain-pemain bola sepak nih hensem. Hee :)

10. Saya tak akan lakukan perkara yang saya tak suka orang lain lakukan pada saya. Faham maksud saya?

11. Forever in love dengan lagu Winter Sonata, Right Here Waiting For You- Richard Marx dan If You're Not The One - Daniel Bedingfield.

12. Sangat istimewa kerana dikurniakan 2 ayah dan 2 mak. Kadangkala agak rumit tapi untuk membiasakan keadaan sebegini, mengambil masa yang lama. Perlu matang sentiasa

13. Entah kenapa ramai yang selalu lupa tarikh harijadi saya iaitu 13 Februari 1996. Mungkin tak penting tapi kalau abnag sendiri pun asyik lupa, haihh ;)

wahh berjaya dah buat list nih

haha harap kalian suka baca post kali nih

kalau tak suka pun, buat buat jek suka sebab kamu dah habis baca dah

HEHE :D